Kamienica pod Irysami, Czas zmian- Wiktoria Gische

Witajcie kochani 😃 Myślę, że już zauważyliście jak uwielbiam powieści historyczne. Przychodzę z kolejna, fascynującą perełką z mojej małej biblioteczki, otrzymanej z Taniej książki.pl Czas zmian Wiktorii Gische, to 2 tom z cyklu Kamienica pod Irysami. Przyznam się, że 1 tomu nie czytałam, ale nie sprawiło mi to żadnego problemu. Akcja toczy się tak płynnie, że bardzo szybko odnalazłam się w najistotniejszych wątkach.

Co wyniosłam po przeczytaniu tej powieści? Najtrudniejszym jest, by przełamywać bariery, nie, te które staja na ścieżkach naszego życia, ale te które są w nas samych. Bariery naszych myśli, postrzegania, strachu i przede wszystkim podążania za cudzymi oczekiwaniami, niedającymi w pełni rozwinąć skrzydeł. Czy zaspokajając pragnienia innych, sami możemy być szczęśliwi? Będąc jedynie tworem w cudzych rękach, niemającym szansy na wolność? Myślę, że każdy zna odpowiedź. Fabuła powieści, początkowo wydająca się zwyczajną, daje wiele do myślenia. Może tylko mnie skłoniła do głębszej refleksji, ale z tych stosunkowo niewielu stron można wysnuć wiele wniosków. Zauważamy dwie perspektywy życia bohaterów, początkowo- spełniających oczekiwania społeczeństwa, rodziny, czy obowiązujących konwenansów. Kolejno swoje własne marzenia, pasję, oczekiwania serca i rozumu. Dwie diametralnie różniące się perspektywy pokazują, jak życie, tego samego człowieka może się zmienić, w zależności od tego, którą drogę wybierze.

Zdradzę wam nieco fabuły, która od pierwszej kartki urzekła mnie na tyle, że pochłonęłam ją w jeden wieczór. Dziś przenosimy się do okresu powojennego. Właśnie zakończyła się I Wojna Światowa, po chwili radości z odzyskania niepodległości przychodzi czas zderzenia z rzeczywistością. Nie wszystko jest tak kolorowe, jak mogło się wydawać. Autorka przenosi nas do Krakowa w 1919r. nadszedł czas by stoczyć walkę z kryzysem. Ruina finansowa, brak pożywienia, drożyzna to charakteryzowało odbudowujący się kraj. Na tle nieciekawej sytuacji politycznej i ekonomicznej wyłaniają się 4 silne charaktery Eleonory, Stefanii, Rozalii i Juliana, których determinacja i upór nie pozwala poddać się pomimo otaczającego chaosu.

Eleonora po pobycie w Paryżu, powraca do rodzinnego Krakowa. Podejmuje pracę w dość nietypowym miejscu, które staje się powodem wielu sprzeczek z matką dziewczyny. Po doświadczeniach pełnych cierpień, dziewczyna nie zamierza więcej podążać za cudzymi pragnieniami i oczekiwaniami. Staje się silna, niezależną i bezkompromisową kobietą. Powrót do domu niesie za sobą wiele doświadczeń, w szczególności ponowne spotkanie z Julianem, których przed wojną połączyło uczucie. Jednak tragiczne doświadczenia nie były w stanie ugasić tej miłości.

Julian po wojennych przeżyciach dochodzi do siebie. Otwiera własną kancelarie prawną. Młody hrabia ma wiele determinacji, więc szybko odnosi sukces. Kiedy ponownie spotyka Eleonorę na nowo rodzi się między nimi to uczucie, które nie wygasło nawet po wojennych brutalnościach.

Stefania siostra Eleonory wraca z Wiednia, po stracie ukochanego Mikołaja próbuje na nowo ułożyć sobie życie. Podejmuje decyzje, że chce się kształcić iść na studia, co w oczach matki jest niedorzecznością. Jednak i do Stefci uśmiechnie się szczęście, w postaci młodego posiwiałego mężczyzny (dość niespotykane prawda?). Ale więcej szczegółów wam nie zdradzę, bo to zbyt pasjonującą historia.

Rozalia siostra Juliana pod naciskiem matki wzięła ślub z bogatym Tojewem. Nieszczęśliwe małżeństwo całkowicie zmieniło nasza bohaterkę. Stała się silną i samodzielną kobietą po tym, jak mąż znalazł sobie kochankę. Małżonkowie zawierają układ i dochodzą do porozumienia w kwestii rozwodu, co w tamtym czasie było niemałym skandalem. W bliżej niewyjaśnionych okolicznościach Rozalia zostaje wdową i dopiero zaczyna rozwijać skrzydła. Podejmuje pracę, podąża za własnymi marzeniami.

Muszę również wspomnieć o najbardziej kontrowersyjnej postaci - Tekli, matce Eleonory i Stefci. Kobieta na dłuższy czas znika i wikła się w ponadnaturalne seanse, które całkowicie zmieniają jej usposobienie. Jak potoczą się dalsze losy bohaterów? Sami musicie sprawdzić.

Mocno wybrzmiewającym wątkiem jest tu konflikt młodego pokolenia ze starszym. Lata lecą zmienia się tok myślenia młodych ludzi, starsze pokolenie wciąż stanowczo trzymają się własnych zasad. W powieści możemy dostrzec światopoglądowy i mentalny konflikt rodziców z dziećmi. Czas zmian Wiktorii Gische to piękna powieść, serdecznie wam ją polecam. Wywiera w czytelniku wiele zmiennych emocji, od radości przez fascynację do przerażenia. Fabuła jest bardzo płynna przez, co nie sposób się przy niej nudzić. Teraz muszę nadrobić poprzednia część, myślę że się nie zawiodę i z niecierpliwością czekam na kolejny tom Kamienicy pod irysami. Wam również polecam te serię.